اسفند...

به چشم من اسفند دوست داشتنی ترین ماه سال است... 

 مثل پنج شنبه هایی که به مراتب از جمعه شیرین ترند، اسفند هم از فروردین و نوروز شیرین تر است...

دلت میخواهد ذره ذره بگذرد که زود تمام نشود...

کافیست سر بچرخانی و اطراف راموشکافانه  نگاه کنی... همه چیز باهم دلبری میکنند...

هنوز نرگس های شیرازی از سر چهار راه ها جمع نشده، که پامچال ها جلو در گلفروشی ها صف میکشند...

از شور و حال خیابان ها و بساط دستفروش های نوروزی و جنب و جوش آدم ها که بگذریم، رنگ آسمان و بوی هوا هم مستت میکند...

هوا را نفس که نه... باید هورت کشید و با فراغ بال در کوچه پس کوچه های شهر قدم زد...

جایی نیست که نگاه کنی و جوانه های ریز سبز نبینی...

دلت باز میشود از اینهمه زیبایی...

الهی که برای همه زیبا و آرام و پر برکت بگذرد...